Happy Nyepi Day!

Happy Balinese new year!

Een perfecte dag om mijn reisverslag te schrijven, want ik mag de deur vandaag niet uit. Niet omdat ik stout ben geweest, maar omdat het vandaag Nyepi Day (Silence Day) is. Gisteren was het Ogoh Ogoh. Er was een optocht in Lovina met allemaal enge figuren. Deze zijn aan het eind van de avond allemaal in de brand gestoken bij het strand, zodat alle boze geesten van Bali zijn verjaagd. Om ervoor te zorgen dat er niet opnieuw boze geesten op Bali komen, is het niet toegestaan om de straat op de gaan of om je lichten aan te doen. Een hele happening!

In mijn vorige verslag vertelde ik dat ik de ‘volgende dag’ met Iris naar Bengkala ging voor mijn eerste projectdag. Dit is inmiddels al weer drie weken geleden, maar ik heb het er ontzettend naar mijn zin! Ketut neemt ons overal mee naartoe. Zo hebben we gezien dat de dove kinderen een gehoorapparaat kregen, maar deze dragen ze inmiddels al niet meer. Ik kan ze ook geen ongelijk geven, want er is van tevoren niet eens getest of ze wel goed bij hun pasten. Het was wel bijzonder om te zien, want de dove kinderen konden reageren op hard geluid. Ook heeft Ketut ons meegenomen naar zijn huis en naar een plekje bovenin Bengkala waar sarongs worden gemaakt door de dove mensen. Dit mocht ik ook even proberen, maar het is lastiger dan het eruit ziet.
Niet alleen Ketut neemt ons overal mee naartoe, ook de dove kinderen. We zijn al een paar keer bij ze thuis geweest. Dady leert ons Kata Kolok, de plaatselijke gebarentaal, om beter te communiceren met de dove kinderen. Zij is zelf ook doof, maar met schrijven en vertalen komen we een heel eind. Afgelopen donderdag zijn Iris en ik ook weer even bij haar langs gegaan en we hebben geholpen met de voorbereidingen voor Nyepi.
Iris en ik hebben ons Plan van Aanpak inmiddels ingeleverd. Wij willen de lessen meer begrijpelijk maken voor de dove kinderen met behulp van apps op een tablet en pictogrammen in het klaslokaal. Zo worden ze ook meer gemotiveerd om naar school te gaan, want op het moment zitten ze erg verveeld in de klas omdat ze er niks van verstaan. Erg sneu om te zien, dus we hopen dit zo te kunnen verbeteren.

Buiten het project om doen en zien we ontzettend veel van Bali, maar we rusten ook vaak lekker uit bij het zwembad waar ze puntzak friet verkopen met frikadel en kroket. Je kan je dan vast ook wel voorstellen dat het onder het sportieve zwemmen best verleidelijk is om jezelf even te verwennen met een Nederlandse hap. Niet dat het eten in Bali niet lekker is, in tegendeel: het is goddelijk! Doordeweeks halen we elke avond mie of nasi goreng met gebakken banaan of kipsaté in onze straat. Volop genieten voor minder dan één euro.

We hebben al een Full Moon Ceremony meegemaakt. Hier wordt gevierd dat het volle maan is. Dit heb ik zowel in Bengkala als op de universiteit in Singaraja gevierd. Natuurlijk met een sarong aan, want dat hoort in de tempel.

Na een drukke school- en projectweek kan stappen in het weekend niet ontbreken. We hebben nu onze favoriete stamkroeg al ontdekt: Kantin 21. Leuke live muziek, gezellige Balinezen en Bintang bier. Wij vermaken ons hier wel! Vrienden worden hier trouwens ook snel gemaakt, een paar hebben ons meegenomen naar de Aling Aling watervallen en hier hebben we lekker gezwommen. De volgende keer willen we er vanaf springen!
De Hotsprings hebben we helemaal op eigen vervoer gevonden, maar het water hier beviel ons niet zo. Het was vies warm alsof er allemaal kleine kinderen in hadden geplast. Verder zag het er wel mooi uit én we konden weer iets van onze bucketlist afstrepen.

Kennen jullie trouwens de film Eat, Pray, Love van Julia Roberts? In die film gaat zij onder andere naar Ubud om haar zelf terug te vinden. En nu kan je het al wel raden: daar ben ik een weekendje heen geweest! Samen met Kristel, Kim, Liz en Lisa reden we om 7.00 uur in de ochtend op onze scooters naar Ubud . We reden langs de vulkaan, het meer en de rijstvelden. Af en toe moesten we wel even stoppen om foto’s te maken van het prachtige uitzicht en om de weg te vragen. In het begin van de middag kwamen we in Ubud aan. We brachten eerst een bezoekje aan het Monkey Forest. Hier heb ik nog een banaan gevoerd aan wat aapjes en eentje was zo aardig om mijn oorbel te stelen. Een typisch geval van karma, want nog geen seconde ervoor lachte ik Kristel nog uit omdat ze haar tas open liet staan en een aapje er bijna wat uit haalde.
Bij de uitgang van Monkey Forest kwamen we een aardige man tegen die ons de plek wilde zien waar de echte Buddha to Buddha sieraden worden gemaakt en waar ze meer dan de helft goedkoper zijn dan in Nederland. Op de terugweg liet hij ons nog een traditioneel Balinees dorpje zien. Hier woonde een familie van ongeveer tien personen in een paar hutjes.
Natuurlijk moest het nachtleven van Ubud ook even verkend worden, maar ondanks de vele toeristen hier was het aardig uitgestorven. We vonden wel een leuke bar met live muziek, maar we gingen op tijd naar ons hostel om uit te rusten van de lange dag.
De volgende dag ging de wekker vroeg en reden we naar de markt in Ubud. Super leuk om een keer te zien! Ik kon het niet laten en ik heb een mini djembé, een fotoboekje en een armbandje gekocht. De rest van de dag hebben we lekker door Ubud gelopen en met behulp van wat vriendelijke mensen vonden we nog een prachtige tempel met twee groter vijvers ernaast. De foto’s ervan staan bij mijn verslag!
We kwamen helemaal verkleumd terug van de terugreis, want het regende onderweg de hele tijd. We droegen wel poncho’s, maar als je door de bergen rijdt helpt dit niet echt tegen de kou. Gelukkig had ik goede motivatie om snel door te rijden: Jos en Tineke waren in Lovina! Het was super leuk om ze weer te zien en we hebben heerlijk gegeten, net als de rest van de dagen dat ze hier waren.

Afgelopen woensdag heb ik ze meegenomen naar mijn project in Bengkala. De dove kinderen kregen geen les. Ze zaten gezellig bij ons en met handen- en voetenwerk kwamen we een aardig eindje met het communiceren.
In de middag ging ik samen met Jos en Tineke naar een ceremonie waar we voor uitgenodigd waren. Heel bijzonder om te zien die ceremonies, de cultuur is zo anders dan in Nederland!

En nu ben ik weer gebleven waar mijn verslag begonnen: Nyepi Day. Nog steeds thuis, maar we vermaken ons prima met ons Ik hou van Holland spel. Morgenvroeg gaan we dolfijnen spotten, morgenavond zien we een dans van kinderen en daarna hebben we een nieuwjaarsfeest in Kantin 21.

Kortom: ik heb het hier nog steeds ontzettend naar mijn zin!

Heel veel liefs uit het mooie, nu stille, Bali xxx